Το Φιλελληνικό Κίνημα

Η Επανάσταση των Ελλήνων το 1821 ξεσήκωσε τεράστιο κύμα συμπαράστασης ανάμεσα στους λαούς της Ευρώπης και της Αμερικής. Ποτέ μέχρι τότε, στην Παγκόσμια Ιστορία, δεν είχε συμβεί κάτι τέτοιο, σε τέτοια έκταση και για κανέναν λαό. Τούτο σχετίζεται με το γεγονός ότι, από την Αναγέννηση ήδη, οι λαοί της Δυτικής Ευρώπης είχαν θαυμάσει και ταυτισθεί πολιτισμικά με το αρχαίο ελληνικό και ρωμαϊκό παρελθόν, άρα ήταν έτοιμοι ψυχολογικά να υπερασπισθούν τους απογόνους των αρχαίων Ελλήνων που μάχονταν κατά των "βαρβάρων" Οθωμανών για την ελευθερία, όπως είχαν κάνει οι πρόγονοί τους κατά των Περσών στις Θερμοπύλες και στον Μαραθώνα.

Οι περιοχές στις οποίες το φιλελληνικό κίνημα αναπτύχθηκε ταχύτερα και εντονότερα ήταν διάφορα γερμανικά κράτη, η Αγγλία, η Γαλλία, η Ελβετία, οι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, η Ιταλία αλλά και η Σκανδιναβία  -ακόμα και η Ινδία, μια και ήταν αποικία της Αγγλίας. Στις χώρες αυτές δημιουργήθηκαν φιλελληνικές επιτροπές που συγκέντρωναν χρήματα, φάρμακα, τρόφιμα για τους Έλληνες, δημοσίευαν φιλελληνικά άρθρα στις εφημερίδες, την ίδια ώρα που βοηθούσαν εκατοντάδες εθελοντές πολεμιστές που επιθυμούσαν να βρεθούν στο πλευρό των Ελλήνων να διεκπεραιωθούν στη Μασσαλία και στο Λιβόρνο και, από εκεί, στην Πελοπόννησο, στην Ύδρα ή στο Μεσολόγγι. Χίλιοι διακόσιοι περίπου τέτοιοι νέοι από τη Γερμανία κυρίως, αλλά και από τη Γαλλία την Ιταλία, την Ελβετία, την Αγγλία, τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, την Ολλανδία -ακόμα και από την Πολωνία, την Ουγγαρία, τη Σκανδιναβία, την Ισπανία, την Πορτογαλία- ήρθαν να πολεμήσουν στο πλευρό των Ελλήνων, και περίπου τετρακόσιοι από αυτούς πέθαναν στα πεδία των μαχών ή από ασθένειες. Σε άλλα πεδία, άλλου τύπου μάχες έδιναν για τους Έλληνες εξέχοντες συγγραφείς και ποιητές όπως ο Σέλλευ (Shelley), o Μπάιρον (Byron), o Πούσκιν (Pushkin), o Γκαίτε (Goethe), ο Σατωμπριάν (Chateaubriand) που έγραφαν γι΄αυτούς φλογερά κείμενα και ποιήματα, ζωγράφοι όπως ο Ντελακρουά (Delacroix) που ζωγράφιζαν σπαρακτικές σκηνές από τα ηρωικά τους κατορθώματα, αλλά και γλύπτες, μουσικοί, συνθέτες, ηθοποιοί και σκηνοθέτες που παρουσίαζαν έργα επηρεασμένα από τον Αγώνα των Ελλήνων αυξάνοντας το κύμα συμπαράστασης προς αυτούς.

Το φιλελληνικό κίνημα έπαιξε σημαντικό ρόλο στην αίσια έκβαση του Αγώνα των Ελλήνων και τη δημιουργία της Ελλάδας, του πρώτου ανεξάρτητου εθνικού κράτους της Ανατολικής Μεσογείου, τον Φεβρουάριο του 1830. Μετέπειτα αγώνες Ελλήνων για την Ένωσή τους με την μητέρα-πατρίδα, όπως για παράδειγμα οι αγώνες των Κρητών κατά το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα, προσέλκυσαν το ενδιαφέρον και τη συμπαράσταση αριθμού φιλελλήνων, αλλά, φυσικά, σε μικρότερη κλίμακα απ' ό,τι κατά την Ελληνική Επανάσταση του 1821.