Ρώσος Ναύαρχος, ολλανδικής καταγωγής. Ήταν Αρχηγός της ρωσικής ναυτικής μοίρας της Μεσογείου κατά το 1827 και συμμετείχε στη Ναυμαχία του Ναβαρίνου.
Γεννήθηκε το 1772 στη Χάγη από οικογένεια ευγενών. Πολύ νέος κατατάχθηκε στο ολλανδικό ναυτικό και διακρίθηκε στη δίωξη της πειρατείας στη Μεσόγειο και τον Ινδικό Ωκεανό.
Το 1795, κατά τη διάρκεια των Ναπολεόντειων Πολέμων, όταν ο γαλλικός στρατός εισέβαλε στην Ολλανδία, επέστρεψε στη χώρα του και αγωνίστηκε στο πλευρό του Κυβερνήτη της Ολλανδικής Δημοκρατίας, Γουλιέλμου Ε΄. Ο Χέυδεν κατάφερε, μέσα στις ταραχές που ακολούθησαν, να φυγαδεύσει την οικογένεια του Κυβερνήτη και τον ίδιο με μία ψαρόβαρκα στην Αγγλία.Με την επιστροφή του, συνελήφθη και φυλακίστηκε από τις γαλλικές αρχές, κατόρ- θωσε όμως να δραπετεύσει και να καταφύγει στη Ρωσία.
Το 1810, όταν έμαθε ότι η Ολλανδία, οριστικά, ενσωματώθηκε στη Γαλλική Αυτοκρατορία πολιτογραφήθηκε Ρώσος και με την άδεια του Τσάρου,διατήρησε τον τίτλο του Κόμη που είχε από την οικογένειά του. Έλαβε μέρος στους πολέμους κατά του Ναπολέοντα και το 1817 ο Τσάρος Αλέξανδρος Α΄ τον προήγαγε σε Ναύαρχο.
Το 1827, με τη Συνθήκη του Λονδίνου, οι Μεγάλες Δυνάμεις, Αγγλία, Γαλλία, Ρωσία, απαίτησαν άμεση ανακωχή μεταξύ της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και των επαναστατημένων Ελλήνων, ως απαραίτητη προϋπόθεση για την έναρξη των διαπραγματεύσεων. Οι ναυτικές μοίρες των τριών Μ. Δυνάμεων διατάχθηκαν να πλεύσουν στις ελληνικές θάλασσες για να επιτηρήσουν την εφαρμογή των όρων της Συνθήκης.
Ο Χέυδεν αναχώρησε με τη ναυαρχίδα ΄Αζόφ΄ και άλλα επτά πολεμικά πλοία από το λιμάνι της Κρονστάνδης και έφτασε στις αρχές Οκτωβρίου του 1827 στο Ναβαρίνο, όπου ήδη βρίσκονταν οι Κόδριγκτον και Δεριγνύ, επικεφαλής των ναυτικών μοιρών της Αγγλίας και της Γαλλίας. Οι τρεις Ναύαρχοι προει- δοποίησαν με διακοίνωσή τους τον Ιμπραήμ να τηρήσει την ανακωχή, διαφο- ρετικά θα υποστεί τις συνέπειες. Ο Ιμπραήμ αγνόησε κατά ένα μεγάλο μέρος τις υποδείξεις των Ναυάρχων. Όταν ο ενωμένος στόλος των Μ.Δυνάμεων ει- σήλθε στον κόλπο του Ναβαρίνου, στις 8 Οκτωβρίου 1827, ξεκίνησε η Ναυμα- χία στην οποία κατατροπώθηκε ο τουρκοαιγυπτιακός στόλος. Ο δρόμος για την ανεξαρτησία της Ελλάδος είχε ανοίξει οριστικά.
Καθοριστικός ο ρόλος του Χέυδεν τις κρίσιμες εκείνες ημέρες. Στήριξε τον Κό- δριγκτον στις αποφάσεις του, αναγνωρίζοντας ότι ήταν αρχαιότερός του και πιο έμπειρος στα θέματα της Ανατολής. Ο Χέυδεν ήταν ένας ήρεμος άνθρω- πος, βαθιά καλλιεργημένος. Στις σχέσεις με τους συναδέλφους του έδειξε ανθρωπιά και ανωτερότητα, υποστηρίζοντας με πάθος πολλές φορές τα αιτήματα των κατωτέρων του. Στο Ναβαρίνο την ώρα της Ναυμαχίας επέδειξε απίστευτη ανδρεία και συνεργάστηκε άψογα ειδικά με τους Άγγλους ναυτι- κούς.
Ο Χέυδεν παρέμεινε στην Ελλάδα και μετά την άφιξη του Καποδίστρια, το 1828, με τον οποίο συνεργάστηκε και τον βοήθησε στην προσπάθειά του για την καταστολή της πειρατείας στο Αιγαίο, ειδικά στις Βόρειες Σποράδες.
Στη Ρωσία επέστρεψε το 1831 και διορίστηκε Υπασπιστής του Τσάρου Νικο- λάου Α΄.
Ο Λογγίνος Χέυδεν πέθανε στο Ρεβάλ (σημερινό Ταλίν της Εσθονίας),το 1850, σε ηλικία 78 ετών.